سازمان و تشکیلات ای کی دو

ورزش "آیکیدو" دارای تشکیلات فامیلی می باشد، به این معنا که سرپرستی، مدیریت و سازماندهی این رشته از طریق پدر به فرزند خود منتقل می شود و علت این انتقال ایجاد هماهنگی و پیوستگی بین فنون این ورزش با موسس آن استاد «موریهه اوئشیبا» می باشد، لذا پس از درگذشت استاد «موریهه اوئشیبا» مدیریت و اداره تشکیلات مرکزی به فرزند ایشان استاد «کیس شومارو اوئشیبا» (Kisshomaru Ueshiba) انتقال یافت. در حال حاضر بیش از هزاران مربی زیر نظر استاد «کیس شومارو» در کشور ژاپن و دیگر ممالک در حال تعلیم این سبک رزمی می باشند. در ضمن لازم به ذکر است که باشگاه مرکزی «آیکیدو» در شهر «شین جوکو» ژاپن (Shin Juku) قرار دارد به نام "Hombu Dojo" که سمت مدیریت آن را استاد «موریترو اوئشیبا» فرزند کیس شومارو به عهده دارد. آیکدو یک هنر است نه یک روش برای زد و خورد. نقطه بارزی که آن را مخصوصاَ با رشته های رزمی دیگر متمایز میکند حس انسان دوستی و احترام (به هم نوع , طبیعت , قانون , عقاید , ... ) و سلامتی میباشد. در بسیاری از ورزشها آسیب های زیادی وارد میشود ولی در این رشته به دلیل پیش فرض صحیحی که در آن میباشد و" به دلیل اینکه براستی ورزش برای سلامتی است", نه تنها آسیب دیدگی پیدا نخواهید کرد بلکه از بدنی سالم بهرمند خواهید شد , چرا که به مفاصل خود شناخت کافی پیدا خواهید کرد . و اگر شما بدنی سالم داشته باشید و از ارزش و قدرت آن آگاه باشید, ضمن اینکه آمادگی جسمانی خواهید داشت, طعم خوش زندگی را در طول مدت زندگی بواقع حس خواهید کرد. آی کی دو نه تنها یک هنر رزمی است, بلکه یک ورزش روحی نیز میباشد, و این دو مکمل یکدیگر هستند, چون تکنیک های این رشته از روی فکر برخاسته, بنابراین برای استفاده مدام باید از فکر استفاده کرد, در مجموع یک تمرین کامل فکری است , و ذهن شما را همیشه آماده نگاه میدارد, و کاری که از روی فکر باشد کمتر اشتباه میکند. پس با استفاده از آیکیدو هم فکر سالم و هم بدن سالم خواهید داشت.

کیشومارو وشیبا -
کیشومارو وشیبا فرزند سوم موریهه وشیبا ( موسس و بنیانگذار هنر رزمی آی کی دو ) در روز 27 ماه ژوئن سال 1921 در آیا به واقع در توکیو به دنیا آمد .وی از دوران جوانی به آموزش آی کی دو نزد پدر مشغول شد و در تمام امور مربوط بی آی کی دو ، پدر را یاری می کرد و دستیاری لایق و شایسته برای او بود . پس از پایان جنگ و در سال 1948 که بنیادی آی کی کای در قالب وزارت فرهنگ به عنوان تنها مرجع رسمی آی کی دو توسط دولت ژاپن به رسمیت شناخته شد ، استادموریهه وشیبا کلیه ی مسئولیت امور مربوط به آی کی دو را از جمله رشد وگسترش آن را به عهده ی او محول کرد و خود تصمیم گرفت تا در دهکده ای در خارج از شهر توکیو اقامت کند و در تنهائی به رموز عمیق نهفته در آی کی دو دسترسی یابد ، در انجا بود که اومعبد آی کی را بنا نمود کیشوما رو وشیبا به عنوان شخص مسئول تصمیم گرفت تا آی کی دو را به عمومیت بخشد ، اوایجاد درک درست از آی کی دو را به عنوالن هدف خود برگزید و با این هدف اقدام به تعیین چهار چوبی برای آموزش و توسعه ی آی کی دو کرد . او در سال 1960 به سمت سرپرست هومبودوجو گمارده شد و خود را وقف پیشبرد آرمانهای پدر کرد .وی در سال 1967 به سمت رئیس آی کی کای ژاپن منصوب شد . کیشومارو وشیبا بعد از مرگ پدرش لقب دوشو را به عنوان وارث دریافت نمود و اقدامات شایسته ای را در طول مدیریت خود در جهت پیشبرد اهداف خود انجان داد . از جمله ی این اقدامات این است که وی در سال 1989 در بازیهای جهانی کارلس روهه ی آلمان غربی آی کی دو را به دنیا معرفی کرد و سال بعد در شهر میلان 20 ساله شدن آی کی دو را جشن گرفت به خاطر سزاواریها و خدمات ارزنده اش به آی کی دو امپراتور ژاپن هیروهیتو به او نشان هانجوهوشو را اعطا کرد. در سال 1990 وزیر آموزش و پرورش به او مدال طلای ملی را هدیه کرد . بعد از آن شهر داران شهرهای لوس آجلس – نیویورک – پاریس – هونولولو – کوله – کلید شهر او را به او دادند .دانشگاه پلی تکنیک والنسیا بخاطر آشنا شدن مردم اروپا با نوعی ورزش جدید و انسانی به او لیسانس افتخاری اهدا کرد .

کیشومارو وشیبا به خاطر آن که آی کی دو را بیشتر به مردم بشناساند چند کتاب با عنوانهای زیر :
-1تاریخ تأسیس آی کی دو
-2 روح آی کی دو
-3آی کی دو
نوشت که به چندین زبان زنده ی دنیا ترجمه شده است .کیس شومارو وشیبا بیش از پنجاه سال عمر خود را وقف ترقی هنر رزمی آی کی دو نمود .او در سال 1997 در سن 76 سالگی به علت کهولت سن سمت خود را به فرزندش موری ترو وشیبا واگذارنمود.

 موری ترو وشیبا
موری ترو وشیبا فرزند کیشومارو وشیبا در سال 1951 میلادی متولد شد او در ایام نوجوانی آ ی کی دو را در نهایت علاقه و کوشش نزد پدرش شروع نمود و در ایام جوانی به عنوان جانشین ریاست آی کی کای انتخاب شد . در سال 1978 به اتفاق دو نفر جهت شناساندن آی کی دو به خاورمیانه سفر کرد و وی سپس به سمت مدیر اجرائی اداره ی کل آی کی دو منسوب گردید و فعالیت چشمگیری در جهت پیشبرد اهداف آی کی دو از خود نشان داد او مباشری دلسوز و فعال برای پدر نیز بود. در سال 1997 بعد از استعفاء پدر به سمت ریاست آی کی کای منسوب گردید در همین سال سمینار آی کی دو را در ماه اگوست در بازیهای جهانی که در شهر لاهیتی فنلاند برگذار گردید بر پا نمود که در حدود 40 آی کی دوکار از 8 کشور عضو فدراسیون بین المللی آی کی دو در این سمینار شرکت داشتند.

استاد کنجی تومیکی
در پاییز سال 1926 کنجی تومیکی توسط دوستش هیده تارو نیشیمورا (Hidetaro nishimura) در شهر توکیو با موریهی اوشیبا آشنا شد.
تومیکی ناگهان تحت تاثیر تکنیک های آیکیدوی اوشیبا قرار گرفت و شیفته آن ها شد، تکنیک هایی که با تکنیک های جودو متفاوت بود] کنجی تومیکی شاگرد ارشد جیگارو کانو بنیانگذار جودو بود[ ولی تاثیری عمیق بر تومیکی گذاشته بود.
پس بعد از آن هر روز با بردار کوچکترش - کنسابورو (kensaburo)- به دوجوی اوشیبا در گوتاندا (gotanda) رفت و به آموختن فنون اوشیبا مشغول شد.
در تابستان سال 1927 تومیکی به آیابه (Ayabe) رفت، زیرا اوشیبا به آنجا نقل مکان کرده بود. تومیکی در آنجا به مدت یک ماه با اوشیبا تمرین کرد. در این زمان اوشیبا با وی در رابطه با استادش سوکاکو تاکدا (Sokaku Takeda) موسس "دایتو ریو آیکی جوتسو" صحبت کرد. تومیکی که یک هنر جوی تحصیل کرده بود، شروع به مطالعه کتاب مذهبی اموتو (Omoto) کرد. ( اعتقاد اوشیبا در آن زمان). پس از بازگشت به توکیو، تومیکی توانست با افتخار جای اوچیرو اینو (Yoichiro Inoue) دستیار تمرین (uke) را بگیرد.
بعد از مدتی تومیکی معلم یک دبیرستان در شهر زادگاهش شد و تمرین آیکیدو را گهگاهی در طول تعطیلات انجام می داد. در سال 1934 او از شغلش کناره گرفت و به توکیو بازگشت، جایی که در آنجا خانه ای به فاصله یک دقیقه از دوجوی اوشیبا ( کوبوکان kobukan) گرفته بود و در آنجا با جدیت به فرا گرفتن آیکیدو ادامه داد.
در همان سال او یکی از صاحب منصبان ارتش ژاپن شد و با اجازه اوشیبا به عنوان آموزگار سبک آیکی جوتسوی وی به مانچوکو(Manchukuo) رفت. تکنیک های وی مشتاقانه توسط رییس صاحب منصبان، هیدکی توجو (Hideki tojo) مورد تمجید قرار گرفت.
در ماه مارچ سال 1937 به مدرس موسسه ی دایدو (Daido) که در مانچوکو تاسیس شده بود، منصوب شد. تقریبا یک سال بعد یعنی در بهار سال 1938 به دانشگاه تازه تاسیس کنکوکو(Kenkoku) منتقل شد و به عنوان مدرس درس جدیدی در آیکی بودو (این نام در آن موقع توسط اوشیبا روی آیکی جوتسو گذاشته شده بود) منصوب شد.
در این دوره تومیکی پیشرفت زیادی در تحقیقاتش به دست آورد و کتاب ها و مقالات گوناگونی مانند کتاب "آینده ی راه نرمی و طریقت آی کی (The future of judo and aikibudo)" را نوشت.
کتاب فوق که در سال 1937 نوشته شده بود اهمیت راه نرمی و طریقت هنر رزمی آیکی بودو را شرح می داد. او با نوشتن کتاب این کتاب توانست شناخت و حمایت بسیاری از رزمی کاران مانند جیرو نانگو(Jiro Nango) دومین رییس کودوکان(Kodokan) را به دست آورد.
با تلاش های شاگرد مورد علاقه اوشیبا- پروفسور کنجی تومیکی- آیکی بودوی اوشیبا به یک طریقت رزمی قابل آموزش به همگان تبدیل شد.
بین سال های 1940 و 1942 اوشیبا از مانچوکو دیدن کرد و از نمایش آیکی بودو در آنجا لذت زیادی برد. در سال 1940 اوشیبا سیستم طبقه بندی کمربندی آیکی بودو را بنا نهاد و تومیکی را به عنوان اولین دان 8 خود انتخاب کرد.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: